ساعت 1:30 شب، دو فرد ناشناس وارد خانۀ جمیله می‌شوند. پس از ده دقیقه، صدای شلیک دو گلوله از خانه شنیده می‌شود. محمد حسن نفس‌زنان و با پیراهنی پرخون از خانۀ جمیله بیرون می‌زند و در تاریکی کوچه گم می‌شود.

فردای آن روز (دوشنبه) سلام‌وطندار از جمیله می‌خواهد تا روایت خود را از رویداد شب بگوید. جمیله با چشمانی مصمم به خبرنگار خیره می‌شود و می‌گوید، تازه به خواب رفته بودیم که دو مرد جوان وارد خانۀ ما شدند و یکی از آن‌ها دست و پای شوهر هشتادساله ام را گرفت و دیگری به قصد تجاوز، به من حمله کرد.

جمیله پس از یک مکث کوتاه گفت که با خیززدن به سوی رختخواب، تفنگچه را از زیر بالش بیرون کشیده و سر همایون ـ مرد متجاوز ـ را هدف می‌گیرد. خبرنگار سلام‌وطندار می‌گوید که سر همایون بر اثر فشار گلوله‌یی که از نزدیک شلیک شده، به دو نیم تقسیم شده بود.

گلولۀ بعدی به سینۀ محمد حسن می‌خورد و او را به گوشۀ اتاق پرت می‌کند. اما محمد حسن که هنوز بدنش گرم است، موفق می‌شود راه فرار را پیدا کرده و از خانۀ جمیله بگریزد.

جمیله که باشندۀ ولسوالی گرزیوان ولایت فاریاب است، پس از دقایقی به پولیس محل زنگ می‌زند و پولیس خود را به محل رویداد می‌رساند. بریالی بشریار پروانی، فرمانده امنیت پولیس ولسوالی گرزیوان در گفت‌وگویی با سلام‌وطندار می‌گوید که محمد حسن پس از آن که برای درمان به درمانگاه ولسوالی گرزیوان می‌رود، توسط نیروهای امنیتی شناسایی شده و بلافاصله دستگیر می‌شود.

اما روایت محمد حسن از رویداد تا اندازه‌یی با روایت جمیله و فرمانده امنیت پولیس متفاوت است. محمد حسن که به سختی صحبت می‌کرد به سلام‌وطندار گفت که من و همایون قرار بود تا از خانۀ جمیله مقداری تریاک خریداری کنیم؛ به همین دلیل به خانه‌اش رفتیم. ما هرگز قصد تجاوز به جمیله را نداشتیم. عبدالستار پدر محمد حسن که از منطقۀ دره شاخ ولسوالی گرزیوان به شفاخانۀ ولسوالی آمده، می‌گوید که اصلاً باورش نمی‌شود که پسرش قصد تجاوز به این زن را داشته و در حال حاضر از دیدن این وضعیت شوکه شده است.

فرمانده امنیت پولیس گرزیوان می‌گوید که بر پایۀ قانون جزای افغانستان، جمیلۀ بیست‌وپنج ساله به دلیل دفاع شخصی در هنگام حمله، از تمامی اتهامات مبرا است و پولیس نیز به وجود چنین زنان شجاعی در کشور افتخار می‌کند. اما جمیله می‌گوید که تنها ترسش مسألۀ انتقام‌جویی است. می‌ترسد که خانواده‌های مهاجمان انتقام خون فرزندان‌شان را از وی بگیرند. جمیله از حکومت می‌خواهد که تدابیری را برای تأمین امنیت جانی وی روی دست گیرد.