احمد ذکی خلیل، مسوول امور مهاجرین در انجمن افغان – سویدن به خبرگزاری بخدی گفت که این خانم از مدتی بدین سو به سبب دوری از فرزندانش دچار افسردگی شدید شده بود.
آقای خلیل می گوید که براساس اطلاعات که دریافت کرده این خانم سه فرزند داشته که به دلیل خشونت خانوادگی، اداره سوسیال شهر هودکسوال فرزندانش را از او گرفته و مسوولیت پرورش آنها را به یک خانواده سویدنی واگذار کرده بود.
به گفته خلیل، این خانم چندین بار به اداره سوسیال شهرش مراجعه کرده و خواهان بازگرداندن فرزندانش شده بود اما این اداره به تقاضای او بی توجهی کرده بود.
این خانم قبل از عمل خودکشی، به اداره سوسیال هشدار داده بود که در صورت عدم بازگردان فرزندانش خود کشی می کند.
احمد ذکی خلیل می گوید که این خانم براساس سهمیه کمیشنری سازمان ملل از ایران به سویدن آمده بود.
جسد این خانم در شهر که زندگی می کرده به خاک سپرده شده است.
خلیل گفت: “ارتباطی که با سفیر افغانستان در این مورد داشتم، سفارت افغانستان در استکهلم به نسبت کمبود بودجه مالی، قادر به انتقال جسد این خانم به افغانستان نبوده است.”
به گفته خلیل تماس های از بستگان و خانواده این خانم در ایران با سفارت افغانستان در تهران و سویدن برقرار شده تا بعد از طی مراحل قانونی اسناد و تثبیت هویت شان، سرپرستی کودکان به آنها سپرده شود.
گفته شده که پولیس هنوز تحقیقات خود را در باره چگونگی و انگیزه قتل نهایی نکرده و اظهار نظر در این باره را قبل از وقت دانسته است.
ذکی خلیل می گوید که در تماسی که با چند تن از شهروندان افغان مقیم شهر هودکسوال داشته، آنها اداره سوسیال و پولیس این شهر را برای پنهان نگهداشتن خودکشی و حتی خبر دفن این خانم، مقصر می دانند و شاکی هستند در صورتیکه اداره سوسیال از وضعیت روحی و صحی این خانم اطلاع داشتند چرا به موقع اقدام نکردند.
شرایط روحی شماری زیادی از مهاجران که به تازگی در سویدن رسیده به دلیل بلاتکلیفی خوب نیست.
گفته شده است که رسیدگی به پرونده تقاضای پناهندگی در سویدن از شش ماه به یک تا دو سال به درازا کشیده شده که این وضعیت بسیاری از پناهجویان را دچار افسردگی و بیماری های روانی کرده است.
گزارش ها حاکیست که تعداد پناهجویان که حاضر شده اند دوباره به کشورشان برگردند در سویدن افزایش یافته است و در حال حاضر صدها پناهجو آماده بازگشت به کشور اصلی شان به شکل داوطلبانه هستند.

منبع: