ارتش افغانستان، زنان داوطلب را در واحدهای ویژه نظامی به کار می‌گیرد.

در حالی که قرار است در نخستین ماه‌های سال ۲۰۱۴ میلادی، بخش اعظم نیروهای ائتلاف خارجی حاضر در افغانستان به رهبری آمریکا از این کشور خارج شوند، ارتش ملی افغانستان، می کوشد بیش از پیش بومی شده و نقاط ضعف خود را بر طرف کند.

اما آیا زنان افغان، توانایی ایفای نقش به عنوان تفنگدار ارتش را داردند؟ خانم لنا ابدالی که دوره آموزشی برای ورود به نیروهای نظامی را طی می‌کند در این باره مطمئن است و می‌گوید: «نیروی کاری که در وجود مردان است، در خانم‌ها هم وجود دارد به این شرط که خانم‌ها هم آن را به کار برند و سراسر کار کنند و از خود یک مقاومت و شهامت نشان دهند که واقعا من حیث یک برادر، دوشادوش برادران خود کار کنند».

تصمیم ورود زنان به یگان‌های ویژه ارتش به منظور مشارکت در عملیات‌های ضد تروریستی و به ویژه حضور در عملیات جستجوی خانه به خانه گرفته شده است؛ در واقع، حمله به خانه‌های شهروندان، یکی از موارد اختلاف میان حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان، و نیروه‌های خارجی حاضر در این کشور بوده است.

مقام های افغانستان معتقدند که حضور مردان بیگانه در اقامتگاه های شهروندان افغان در ساعات شب و در زمانی که معمولا زنان و کودکان در خانه هستند با فرهنگ و عقاید سنتی اکثریت مردم این کشور همخوانی ندارد.

به اعتقاد کلنل جلال الدین یافتعلی، از فرماندهان نیروهای ویژه ارتش افغانستان درباره وظایف زنان تفنگدار، پس از انجام وظایف پاکسازی در عملیات های شبانه، نوبت زنان سرباز است و با حضور آن ها، کودکان وحشتزده نمی شوند.